ชีวิตเป็นผลผลิตจากความคิด ! บางท่านอาจนึกว่าเป็นข้อคิดเชิงปรัชญา หรือเรื่องของการคิดดี ทำดี ได้ดี คิดชั่ว ทำร้าย เคราะห์ร้าย นั่นก็ถูกเพียงส่วนเดียวครับ แต่ความจริงความคิดนั้นผลิต “ชีวิต“ หรือ “ตัวตน” ของเราที่กำลังนั่งอ่านหนังสือนี้อยู่จริง ๆ ครับ ตัวอย่างให้พอเห็นภาพเช่น เวลาเราคิดดี ใจเป็นบุญเบาสบาย หน้าตาเราก็ใสเป็นประกายดูอ่อนเยาว์ ร่างกายเราก็เปล่งปลั่ง มีน้ำ มีนวลไปด้วย แต่พอเราโกรธ โมโห โกธา หน้าเราก็แดงฉานมีความร้อนเกิดขึ้นจนรู้สึกได้ ร่างกาย กล้ามเนื้อ ก็เกร็ง ความเครียดในเนื้อสะสมจนลุกลามเป็นโรคร้ายต่าง ๆ
ที่ยกมานี้เป็นเพียงตัวอย่างในบางสถานการณ์ที่สังเกตุได้ชัด ซึ่งในสถานการณ์ที่เหลืออื่น ๆ ทั้งหมดก็ส่งผลต่อร่างกายเราเช่นนี้เช่นกัน เพียงแต่อาจไม่เด่นจนสังเกตเห็น แต่เชื่อเถิดว่าเราคิดอย่างไรย่อมส่งต่ออกมาทางรูปธรรมภายนอกแน่ และนอกนี้ไม่เพียงนอกมาที่ตัวเรา แต่นอกออกไปสู่ภายนอกจริง ๆ จนคนอื่นก็รับผลนั้นด้วย และนั่นเองที่ทำให้ผู้สูงอายุบางคนเป็นที่อิจฉาของคนวัยเดียวกันจำนวนมาก เพราะมีแต่ลูกหลานมาล้อมหน้า ล้อมหลัง มีแต่เด็กอยากเข้าใกล้ คุณปู่ คุณย่าบางคนถึงขนาดมีหลานเหลนอยากมาปรนนิบัติพัดวีกันเลย ขณะที่ผู้สูงอายุบางคนให้ภาพคนละด้าน เดินไปไหนมีแต่เด็กหลบหน้า หลบตาพยายามหนีให้ห่าง อย่าว่าแต่เข้ามาบีบนวดเลย แค่จะคุยยังไม่อยากจะคุย
ความต่างนี้ก็ไม่ได้เกิดจากอาคมมนต์ขลังใด แต่เกิดจากความรู้สึกของลูกหลานเองที่อยากหรือไม่อยากเข้าใกล้ เด็กทุกคนย่อมอยากใกล้กับผู้ใหญ่ใจดี อยู่ใกล้แล้วอบอุ่นมีความสุข และเด็กทุกคนก็ย่อมไม่อยากอยู่ใกล้ผู้ใหญ่ที่เอาแต่ใจ อยู่ใกล้แล้วอึดอัด เคร่งเครียด “แต่คุณปู่ คุณย่าบางคนหลานเจอเป็นครั้งแรกยังไม่เคยรู้ว่าปู่ใจดี หรือย่าขี้บ่น ก็เกิดความแตกต่างในการอยากเข้าใกล้แล้ว” นั่นล่ะครับ ถึงเกริ่นว่าชีวิตเป็นผลมาจากความคิด ความคิดที่ต่างกันย่อมส่งผลสู่ภายนอกที่ต่างกันจนคนนอกรู้สึกได้ตั้งแต่แรกพบครับ เด็กเขาสามารถสัมผัสความน่าเข้าใกล้ หรือน่าออกห่างได้ตั้งแต่แรกพบครับ
ฉะนั้นอยากให้ลูกหลานเข้าใกล้ไม่ใช่ใช้สั่ง ไม่ใช่ใช้ทวง (บุญคุณ) ไม่ใช่แม้กระทั่งเอามรดกเข้าล่อ แต่ต้องมาจากความคิดที่ดีของเราที่คิดอย่างสม่ำเสมอ คิดดีต่อทุกคน คิดบวกต่อทุกสถานการณ์ จนวันหนึ่งกระแสคิดดีนี้จะควบแน่นกลายเป็นผล ผลิดอกออกมาให้ลูกหลานอยากเข้ามาพักเอาความร่มเย็น เข้ามาเก็บกินผลไม้แห่งความชื่นใจนั้น กลับกันหากเอาแต่คิดร้าย คิดเพ่งโทษ คิดเอาแต่ตัว ความคิดก็จะผลิตผลไม้พิษมาห้อยไว้ที่ต้น ส่งกลิ่นเหม็นจนคนไม่อยากเข้าใกล้
ความคิดสร้างร่างกายให้งาม อัปลักษณ์ตามมัน
ความคิดสร้างออร่า ให้ชวนมองหรือชวนเมินตามมัน
ความคิดเรียก หรือไล่ลูกหลานให้ใกล้หรือไกลเรา
อยากได้ชีวิตที่ดี มีลูกหลานห้อมล้อมต้องเริ่มจากคิดดีครับ !